Początek Legyonów '' Ludzie wolni są braćmi '' cz.1

Sztandar Legionów Dąbrowskiego

Dąbrowski przedstawiwszy plan utworzenia Legjonów Polskich Dyrektorjatowi Wykonawczemu ów projekt połączonych z armią francuską । Upoważniony przez tę radę 9 Brumaire 1795r। udaje się do Bonapartego dowodzącego armią włoską w celu odebrania rozkazów dotyczących formowania się korpusu . Przybywszy 12 Frimaire Medjolanu w dniach 12 i 14 Frimaire przedstawia swoje plany Bonapartemu , lecz ten jest zajęty. 16 Nivose przedstawia je administracji , a 20 Nivose 1796 r. zostaje podpisana konwencja między naczelnym wodzem , administracja i Dąbrowskim . Szef sztabu Kosiński udaje się do Piemontu, zaś mjr Eliasza Tremo adiutant Dąbrowskiego do Paryża celem zebrania Polaków będących jako niewolnicy wojenni austrjaccy . Dnia 1 Pluoviose generał Dąbrowski ogłasza odezwę do Polaków w czterech językach 15 ogłasza ją również administracja lombardzka . Generał organizuje koszary , mundury w zakładzie krawieckim w Medjolanie nie czuje sie samotny towarzyszy mu syn , który był z nim w Polsce na dwóch kampaniach w wieku lat dwunastu . Sam pomaga ojcu przy rekrutacji , roznosi polecenia do oddziałów i kompanii . Odezwa przynosi efekt jest ich 1127 i dnia 21 Pluviose stworzono z nich dwa bataliony , jeden grenadierów drugi strzelców . Brak było jednak oficerów . Kopański został dowódcą strzelców .
18 Ventose odebrano rozkaz udania się do Mantuy , a nad obozem rekrutacyjnym piecze został sprawować kpt. Kazimierz Konopka . 23 dwa bataliony w sile dwóch tysięcy ludzi są w Mantule .
Same bataliony z braku oficerów składały się z pięciu kompanii na batalion . W tym czasie napływają wciąż nowi ochotnicy i koniecznością stało się sformowanie batalionu fuzilierów dowódcą został Ludwik Dembowski . Szefem grenadierów został Jan Strzałkowski który na wieść o legionach odszedł ze służby lombardzkiej udając się z 400 swymi ludźmi do Breścia i Salo . Na pomoc Strzałkowskiemu rusza też pułkownik Klemens Liberadzki z 450 ludźmi do Manty gdzie 13 udaje się zaprowadzić spokój zajmując okolice Breścia . Kosiński w tym czasie odbiera rozkaz udania się 3 Germinal do Rimini w rejon zamieszek ze swym batalionem strzelców . Tam właśnie generał otrzymał sztandar i pięknego wierzchowca. Armia francuska dzielnie biła Austriaków co przynosiło nowych rekrutów nadsyłanych przez majora Tremo . Plan generała Dąbrowskiego posłany do Bonapartego przewidywał , że przechodząc przez Kroacje , Transylwanię Siedmiogród i Węgry korpus wkroczy do Polski . 16 Germina Dąbrowski orztymał rozkaz udania się Palmanowy ,a generał Bethier szef główny sztabu powiadomił, by wszyscy Polacy tam się zgromadzili . Generał Dąbrowski udaje się ze swoimi grenadierami do
Palmanowy , a w Mantui zostawił Dębowskiego by gdy dołączą oddziały ruszył za nim . Droga nie była łatwa ze względu na krążące wojska weneckie , a miasta i wsie w powstaniu . 28 Germainal
przybywa do Palmanowy, gdzie korpus liczył już 5ooo Polaków opłacanych przez republikę lombardzką , a uzbrojonych przez francuzów . Generał udając się do Bonapartego zostaje poinformowany o zawarciu pokoju z austriakami w Loben dnia 30 Germinal . 1795r. Przyspiesza swą drogę by spotkać się z Bonapartym w Gratcu . Zapewniał Dąbrowskiego , że jest zadowolony z Polaków i nakazał cierpliwość w sprawie . Po przybyciu do Palmanowy 10 Floreal zastaje rozkaz udania się do Trevizi. Wszystkie oddziały znajdowały sie o jeden dzień drogi od Palmanowy w drodze do Cordoyjo. Bonaparte aby zabezpieczyć się na tyłach armii francuskiej chciał umieścić garnizon francuski w Wenecji . Senat miasta się sprzeciwił takiemu obrotowi sprawy i Francuzi zaczęli okupować miasto . Legja Polska przybyła 17 do Trewizy po drodze nękana przez powstańców wiejskich , by 23 stanąć przy Adriatyku . Ruch ten miał odciąć wodę miastu , która szła z Tagliamento i Piawy . Po poddaniu się Wenecji Legja Polska udaje się
do Bolinji . Pułkjownik Liberadzki nadal pozostaje w rejonie Breścia i Werony trzymając zamieszki w ryzach . Gdy wybucha powstanie w Weronie ,a garnizon francuski zostaje rozbity udaje się dokonać szturmu na miasto . Sam wdarł się z bagnetem na mury do miasta wkraczając . lecz ciężko ranny Liberadzki umiera . Podczas uroczystości pogrzebowych za poległych w Medjolanie w ostatniej wojnie rząd Cyzaplyński kazał na grobie Liberadzkiego położyć napis :
''Liberackius ''
''Polon: Cohort: Prefekt: ''
''in Proelion ad Veronam occubuit ''
''suis antea Monitis'' ''aut vicendum aut moriendum ''
''Lega Patria''
Legja otrzymała rozkaz udania się do Bolonji z wyłączeniem batalionu Dąbrowskiego w sile 1000 ludzi przeznaczonych na wzmocnienie garnizonu Matuańskiego .
Korpus przybył do Bolonji 28 . Dąbrowski otrzymuje list od Białowieskiego , który informuje o zebraniu z innymi oficerami około 1000 ludzi i udaje się z nimi by dołączyć do Legji . 25 Prairial spotyka w Medjolanie nowo przybyłych oficerów . Są tam generał Wielhorski , pułkownik Chamand , Forestier , Zabrocki oraz Wybicki ten nie był żołnierzem lecz im towarzyszył .
Nastąpiła reorganizacja po której to powstały dwie Legje piechoty z liczących każda po trzy bataliony i trzech kompanii artylerii bataliony składały się z dziesięciu kompanii , a każda kompania liczyła 125 ludzi . Służbę odbywano według regulaminu francuskiego . wszystko co dotyczyło umundurowania , musztry i kar według polskiego - kara cielesna była zakazana .
Po przybyciu Białowieskiego do Madjolanu trzeci batalion zostaje sformowany . Dąbrowski 15 Massidora udaje się do Reggio gdzie wybuchają zamieszki miedzy patrjotami a arystokracją .
W sile 1000 ludzi pod dowództwem Szefa Strzałkowskiego przywracając porządek . Pisząc do Bonapartego raport prosi o wystawienie swojego reprezentanta w kongresie pokoju .
Bonaparte odpisał , że nie pora jeszcze na to i nie szczędził pochwał dla Polaków .
Wtedy to powstaje Pieśń Legionów zwana ''Mazurkiem Dąbrowskiego'' .

Jeszcze Polska nie umarła,
kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła,
szablą odbijemy.

Marsz, marsz, Dąbrowski
do Polski z ziemi włoski
za Twoim przewodem
złączem się z narodem.

Jak Czarnecki do Poznania
wracał się przez morze
dla ojczyzny ratowania
po szwedzkim rozbiorze.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Przejdziem Wisłę przejdziem Wartę
będziem Polakami
dał nam przykład Bonaparte
jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Niemiec, Moskal nie osiędzie,
gdy jąwszy pałasza,
hasłem wszystkich zgoda będzie
i ojczyzna nasza.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Już tam ojciec do swej Basi
mówi zapłakany:
"słuchaj jeno, pono nasi
biją w tarabany."

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Na to wszystkich jedne głosy:
"Dosyć tej niewoli
mamy Racławickie Kosy,
Kościuszkę, Bóg pozwoli."

W Reggio pozostał tylko batalion Królikiewicza . Po nieudolnych rozmowach z austriakami Bonaparte rusza na nich ku uciesze Dąbrowskiego . Otrzymują rozkaz udania się udania sie do Mestri pod Wenecję . Przybywa generał Kniaziewicz do Rovigo informując wraz z innymi oficerami , że w czasie kiedy opuszczali Ojczyznę zaborcy trzech dworów zakazali pod karą śmierci udawania się do Legjonów Dąbrowskiego .
Mundur - Kurtka gen. J.H. Dąbrowskiego z okresu Legyonowego .

Nazwy miesięcy zostały podane w kalendarzu rewolucyjnym .