wtorek, 21 lutego 2012

Powstańcy 1830 Pieśń do gen. Dąbrowskiego

Siostra miłosierdzia na linii bojowej pod Warszawą. mal. Wojciech Kossak
Od dn. 16 sierpnia 1831 armia polska stała w okopach Warszawy, wróg w Błoniu i Utracie. Dn. 19 sierpnia odbyła się rada wojenna, na której, z pośród wnoszonych projektów, wziął górę projekt Prądzyńskiego, polegający na pozostawieniu dla obrony stolicy 37.000 żołnierza z 92 działami, wysłaniu 2.750 żołnierza z 6 działami w Płockie dla zaopatrywania miasta w żywność. Korpus II w sile 20.000 żołnierza i 42 dział został, pod wodzą gen. Ramoriny, wysłany w Lubelskie i Podlaskie dla stawienia czoła wojskom Goło wina i Rosena, z tern aby na czas szturmu wrócił do Warszawy. Dn. 4 września Moskale pragnęli nawiązać rokowania, żądając poddania Warszawy i usunięcia się armji polskiej w Płockie, obiecując wzamian zachowanie narodowości i konstytucji, oraz ogłoszenie amnestji, mającej być rozciągniętą i na prowincje zabrane. Mimo niechęci Krukowieckiego i Prądzyńskiego, pragnących prowadzić dalej rokowania, otrzymali odpowiedź, przez Bonawenturę Niemojowskiego zredagowaną, że „Polacy chwycili za broń w celu uzyskania niepodległości w granicach, które ich dawniej oddzielały od Rosji". Szturm rozpoczął się dn. 6 września. Krukowieckiemu i Prądzyńskiemu ręce opadły, obronę prowadzili dowódcy odcinków i Józef Bem, generał artylerji. W pierwszym dniu szturmu Wola została wzięta. Na jej okopach poległ bohatersko generał Sowiński, odrzuciwszy poprzednio wezwanie do poddania się.


Pieśń Powstańców Listopadowych 1830

Moskal Polski nie posiędzie,
Dobywszy pałasza,
Hasłem wszystkich wolność będzie i Ojczyzna nasza.

Już to ziomek pilnie słucha,
Czy armata ryczy;
Walecznego pełny ducha
Każdy moment liczy.

Marsz, marsz Dąbrowski
Z ziemi Włoskiej do Polskiej,
Przyłączyć się rada, Jęcząca gromada.
Czy Polacy, czy Sarmaci
Będziem imię nosić,
Byle w gronie dawnych braci
Miłą wolność głosić

Marsz, marsz Dąbrowski
Z ziemi Włoskiej do Polskiej,
Naród na cię czeka
Przyjdź z prawem człowieka.

Choć sąsiady nas zniszczyły,
I broń nam zabrały,
Sparty murem piersi były,
I te nam zostały.
Marsz marsz Dąbrowski,
Z ziemi Włoskiej do Polskiej,
Każdy z nas chęć czuje,
Wodza nie brakuje.

Dzielność wolnego oręża,
Starzec opowiada,
Aby szukać tego męża,
Młody na koń wsiada.
Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polskiej,
Wolność, dawne hasło,
Jeszcze nie zagasło.



Brak komentarzy: