Pomnik żołnierzy 42 PP
42 Pułk Piechoty im. gen. Jana Henryka DąbrowskiegoNazwa określające honorowe szefostwo gen. Jana Henryka Dąbrowskiego nadana została pułkowi w 1938 na podstawie Dziennika Rozkazów MSWojsk. z 1938 nr 12 poz. 134.
W grudniu 1918 w obozie Santa Maria Capua Vetterae niedaleko Neapolu rozpoczęto formowanie.
Do pułku wcielono Polaków, jeńców z C. K. Armii. 4 marca 1919 oddział wyjechał z Włoch i udał się koleją do Francji. W Voulx I i III bataliony połączone zostały z trzema kompaniami instrukcyjnymi (nr 21, 22 i 23) złożonymi francuskich oficerów i podoficerów oraz z Polaków, jeńców z armii niemieckiej i ochotników z Ameryki. Z połączonych pododdziałów zorganizowany został 1 Instrukcyjny Pułk Grenadierów – Woltyżerów. 1 września, po zjednoczeniu Armii Polskiej we Francji z Wojskiem Polskim oddział otrzymał nazwę – 150 Pułk Strzelców Kresowych. 28 października pułkowi nadano nazwę 42 Pułku Strzelców Kresowych. 29 stycznia 1920 jednostka została po raz ostatni przemianowana na 42 Pułk Piechoty.
Pułk brał udział w przejmowaniu z rąk niemieckich Pomorza i zaślubinach Polski z morzem, które miały miejsce 9 lutego 1920. Chrzest bojowy żołnierze przeszli 19 marca 1920 na Podolu, a następnie w składzie 18 Dywizji Piechoty dowodzonej przez generała Franciszka Krajowskiego brali udział w wyprawie kijowskiej. W dniach 15-16 sierpnia 1920 pułk brał udział w zaciętych walkach pod Mławą podczas wojny z bolszewikami, a wcześniej gromił sowieckie wojska nad rzeką Wkrą. Szlak wojenny zakończył na rzeką Słucz w rejonie Kowla.
Jednostka walczyła w II wojnie światowej z Niemcami w składzie Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Narew", a wielu żołnierzy 42 Pułku Piechoty brało udział w bitwie pod Kockiem. Pułk odrodził się w czasie akcji "Burza" jednak żołnierze AK pułku podzielili losy Polaków biorących udział w tej operacji i jednostka została zlikwidowana przez Sowietów.
Odznaka Zatwierdzona Dz. Rozk. MSWojsk. nr 26, poz. 326 z 17 września 1928 roku. Odznaka ma kształt pięcioramiennego krzyża, którego ramiona pokryte są białą emalią. Na środku krzyża na tarczy nałożona miniatura orła (grotu) chorągwi pułkowej z wpisanym na cokole numerem 42. Ramiona krzyża połączone są wieńcem laurowym, a pola między nimi wypełniają tarcze z emblematami i napisami: miniatura odznaki b. Armii Polskiej we Francji, herb Białegostoku, medalion z podobizną głowy kobiecej - symbolem Francji, tarcza z nazwami pól bitewnych STRUGA DUBIENKA MŁAWA 1920 i herb Królestwa Włoskiego.
Pomnik żołnierzy 42 PP w Białymstoku;
Alegoryczna rzeźba przedstawiała rzymską boginię wojny - Bellonę, podtrzymującą rannego żołnierza. Autor pomnika, rzeźbiarz i legionista Jakub Juszczyk, nazwał swoje dzieło Jeszcze Polska nie zginęła. Pomnik został zniszczony wiosną 1940 r. z rozkazu NKWD przez żołnierzy Armii Czerwonej. Obecnie, zrekonstruowany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz