Wróg Polski i Księstwa Warszawskiego

Adam Jerzy Czartoryski

 Czartoryski był zwolennikiem Polski pod berłem rosyjskim.
Jego prawdziwym ojcem był Nikolaj Repnin, ambasador rosyjski w Warszawie który dokonała rozbioru Polski, a matką kochanka Replina, Izabela Czartoryska.
 Adam Jerzy Czartoryski, od 1795 przebywał na dworze carskim w Petersburgu, Rosja, tylko sporadycznie odwiedzając Puławy. Służył carycy Katarzynie II, a po jej śmierci w 1796 carowi Pawłowi I następnie Aleksandrowi I.
We wrześniu 1802 Adam Jerzy Czartoryski został mianowany zastępca ministra spraw zagranicznych Rosji, a kiedy urzędujący minister Aleksander Woroncow ustąpił ze stanowiska, w lutym 1804 Adam Jerzy zajął jego miejsce.

Pałac Czartoryskich w Puławach, gdzie ułożono plan puławski. Familia Czartoryskich – nazwa stronnictwa, powstałego w połowie XVIII wieku, zgrupowanego wokół rodów Czartoryskich i Poniatowskich, głosiła program współpracy i podległości wobec rosji, przyjmując od niej pieniądze.
Dzięki zbrojnej pomocy

Katarzyny II został przez nich opanowany sejm w Polsce. Doprowadzili do rozbioru Polski, która zniknęła z mapy Europy.
Czartoryscy to magnacki ród książęcy herbu Pogoń Litewska, wywodzący się od Konstantego, księcia na Czartorysku, syna księcia litewskiego.

 Adam Jerzy Czartoryski z carem Aleksandrem I opracowali w 1805 tzw. plan puławski.
Nazwa "plan puławski" przyjęła się od wizyty cara Aleksandra w Pałacu Czartoryskich w Puławach od 30 września do 16 października 1805.

Czartoryski jako minister rosyjski zaczął pracować nad planem wystąpienia zbrojnego przeciwko Francji Napoleona.
Przyczyną opracowania planu była chęć zmontowana III koalicji antyfrancuskiej i przepuszczenia przez terytorium Prus wojsk rosyjskich, by pokonały wojska Napoleona, które szły w kierunku Warszawy co dawało powstanie polski i wydobycie jej z pod panowania rosyjskiego.

9 października, kiedy wysłannik cara Piotr Dolgoruki wynegocjował na dworze pruskim zgodę króla Fryderyka Wilhelma III na przemarsz wojsk rosyjskich. Na wiadomość o tym Aleksander natychmiast opuścił Puławy i udał się na dwór pruski, gdzie zawarł symboliczne przymierze z Fryderykiem Wilhelmem III nad grobem Fryderyka II. 
 25 października 1805 podjęto cara Aleksandra I w Berlinie. 3 listopada 1805 roku w Poczdamie podpisano przymierze rosyjsko-pruskie. 
Po tym wydarzeniu w Berlinie, 2 listopada 1805 Fryderyk Wilhelm III wydał polecenie nazwania placu imieniem Aleksandra - Alexanderplatz.

Aleksander I składa hołd prochom Fryderyka II Wielkiego w obecności króla Fryderyka Wilhelma III i królowej Luizy Pruskiej w 1805 roku w Berlinie,  podają sobie dłoń na znak zawarcia sojuszu przeciw Francji. mal. Franz Ludwig Catel

Grób Fryderyka Wilhelma II  w krypcie Hohenzollernów w Katedrze Berlińskiej, Berliner Dom, nad którym zawarto przymierze rosyjsko-pruskie przeciw Francji Napoleona w 1805.

Wjazd generała Jana Henryka Dąbrowskiego do Polski, by ją wyzwolić po latach walki. Poznań 1806

Napoleon Bonaparte zwyciężył mimo, iż plan puławski Czartoryskiego i cara Aleksandra I został zrealizowany

Na szczęście dla Polski, Rosja i Prusy zostały pokonane w Bitwie pod Frydlandem 14 czerwca 1807. Zdrajca Czartoryski poniósł klęskę.

Dzięki Napoleonowi i gen. Dąbrowskiemu utworzono po pokoju w Tylży, Wielkie Księstwo Warszawskie.

Alegoria, Napoleon Jeszcze Polska Nie Zginęła.
 mal. Józef Peszka

Francuscy Kirasjerzy przed szarżą 1805